Ze hadden het goed voor elkaar, de omwonenden van de Robijnhof. Met name de klankbordgroep had met nimmer aflatende werklust veel invloed kunnen krijgen op de bouwplannen. Het ontwerp was helemaal aangepast aan de wensen van de buurt. Vol goede moed werd de volgende stap gezet om de sloop en nieuwbouw samen met gemeente en aannemer te regelen.
En toen ging het fout. De sloop was nog niet ingezet of in de huizen in de buurt waren enorme trillingen te voelen: je kon praten van kleine aardbevingen. Ook de aannemer was geschrokken en probeerde de slopers aan te zetten tot minder heftige aktie. Maar het kwaad was al geschied en op tenminste een lokatie is de muur gescheurd. En het betreffende huis staat nog niet eens zo dicht bij de bouwplaats. Het zal wel netjes verholpen worden maar ondertussen is er wel overlast.
Het vertrouwen is geschaad en nu komen alle pijnpunten naar boven. Vrachtwagens die zich niet aan het circulatieplan houden, werklui die overal maar hun auto parkeren in plaats van op de afgesproken plaatsen en werktijden waar tegen gezondigd wordt: men werkt gewoon op zaterdag!
Daarna bleek dat men niet zoals afgesproken de fundering gaat maken door te boren maar met klassiek heien, zoals ook gisteren in het Leidsch Dagblad aan de orde is geweest. Natuurlijk worden door gemeente en aannemer weer allerlei afspraken gemaakt, speciale beschermingsmaatregelen zullen worden genomen. Maar uiteindelijk is het de uitvoerder die bepaalt wat er gebeuren gaat. Die hoeft zich helemaal niets aan te trekken van een andere afspraak dan dat de klus voor een bepaald bedrag gedaan moet zijn!
Ger Koper
